Ik ben zo boos, maar ik wil die boosheid niet voelen.

Voel je boosheid van binnen en doe je er niks mee dan vreet het je op.

Je wordt down, je blijft de pijn en het verdriet voelen.

Ik hoor vaak zeggen: “Ik heb zoveel mee gemaakt toen ik jong was, maar wil niet boos zijn op mijn ouders.
Ze hebben het gedaan op de manier zoals zij het konden doen.
Ik ga hun dan tekort doen, omdat zij het niet anders hebben gekund en welk nut heeft het om daar nog mee aan het werk te gaan?”

Je bent niet boos op je ouders, maar op de dingen die ze hebben gedaan.

Misschien werd je niet begrepen.

Misschien heb je de knuffels niet gehad die je zo nodig had.

Misschien mocht je niet huilen, niet zeuren, maar doorgaan.

Dat mag verwerkt worden en daar hoort boosheid en teleurstelling bij.

Ieder mens is licht en in essentie goed.

Houdt dat vast voor jezelf.

Je mag boos zijn op de dingen die niet helemaal goed zijn gegaan.

Uit je boosheid op die energie, en nee, dat is niet nodig om naar de persoon zelf te doen. Vaak kunnen ze het zelf niet helemaal begrijpen wat er mis is gegaan, ze hebben hun best gedaan.

Het gaat om jouw gevoel, het is jouw verwerking.

Doe het voor jezelf.

Accepteer waar je in zit, accepteer hoe het verleden gegaan is. Heel jouw innerlijke kind, ga het zien.

Sla je boosheid eruit op een kussen of een boksbal, geef het een stem, zodat het uit je systeem gaat en jij uiteindelijk steeds meer innerlijke rust krijgt.

Vraag hulp aan je omgeving. Lukt dat niet, ga dan naar een hulpverlener die bij je past en waar jij je prettig bij voelt.

Heb geduld met jezelf en doe het op jouw manier. Omarm alles wat je tegen komt.
Daardoor ga je steeds meer innerlijke rust en vrede in jezelf ervaren.

Ieder mens is licht!

We doen soms rare dingen en daar mag je even boos op zijn, daar doe je niemand tekort mee.